Ingezonden brief Staten vergadering provincie Flevoland 27/2
Bournezeau, 22 februari 2019
Geachte Commissaris van de Koning, leden van Provinciale Staten, Gedeputeerde,
Wij zijn verbijsterd over de manier waarop de provincie Flevoland heeft gehandeld in de vergadering van de Commissie Duurzaamheid van 13/2 en de petitie: Géén afschot van grote grazers in de Oostvaardersplassen Nationaal Park Nieuw Land, getekend door méér dan 4.200 mensen in binnen- en in buitenland, niet heeft willen accepteren. https://www.change.org/p/gs-en-ps-van-de-provincie-flevoland-g%C3%A9%C3%A9n-afschot-van-grote-grazers-in-oostvaardersplassen-nationaal-park-nieuw-land
Mij verantwoordelijk voelend voor de mensen die de moeite hebben genomen deze petitie te ondertekenen wil ik hier toch het één en ander over zeggen.
Het probleem van de Oostvaardersplassen raakt heel direct een groot aantal aspecten op het gebied van dierenwelzijn oftewel dierenverwaarlozing: honger, dorst, voedselvergiftiging, onderhevig zijn aan extreme weersomstandigheden zonder enige en dan ook echt enige effectieve beschutting en bescherming (NB wij zijn in juni 2018 in het gebied geweest), potentiële gevaren voor de dieren door de karakteristieken van het gebied, zoals een moeras waar jonge en zwakke dieren in kunnen blijven steken en sterven indien niet wordt ingegrepen, kwetsures door gevechten tussen de dieren onderling door overbevolking, onevenwichtige verdeling tussen de sexen, slijtage van tanden, hoeven. En dan tot slot natuurlijk het afschieten van 1.830 jonge, gezonde en zelfs zwangere edelherten, onder enorme stressvolle omstandigheden (ca. 20 schoten per dag als het niet meer is, schieten zonder geluidsdemper, schieten in de kudde, het wegschieten van moeders van hun kleintjes) en de fouten die daarbij worden gemaakt met enorm veel lijden van de betreffende dieren tot gevolg.
Het beschermen van dieren is universeel. Zoals mensen in Nederland zich geroepen voelen om de consumptie van honden en katten in China te stoppen, de afslachting van dolfijnen in Japan, het doodknuppelen van zeehonden in Canada, het stierenvechten in Spanje of de marteling van ganzen en eenden voor de produktie van foie gras in Frankrijk, zo voelen wij als stichting voor de bescherming van dieren in Frankrijk ons betrokken bij de verwaarlozing, uithongering of het foutief en onnodig afschieten van de grote grazers in de Oostvaarderplasssen. Want wie had dit nu verwacht van een land als Nederland, ook mijn vaderland?
Uw problemen gaan dus niet alleen de bewoners van de provincie Flevoland aan. Deze schendingen van dierenrechten, en dan in het bijzonder het afschot oftewel het ontnemen van het leven van 1.830 gezonde edelherten, daar zou een iedere stichting voor de bescherming van dieren iets over moeten mogen zeggen, of ze nu uit het binnenland komen of uit het buitenland. Wij zijn dus van mening dat het weigeren van de petitie niet terecht is en wij hebben daar de petitiehandtekenaars dan ook uitvoerig over geïnformeerd.
Dat de petitie niet zou passen in het onderwerp van de vergadering "bijvoeren" was uiteraard een excuus, want de petitie heeft er uiteindelijk wel degelijk mee te maken. Waarom worden de edelherten afgeschoten? Omdat er niet genoeg "voer" zou zijn? Het probleem zou kunnen worden opgelost door de heckrunderen te verwijderen zodat meer "voer" overblijft voor de overgebleven paarden en herten. Dit voorstel is overigens ook gedaan door de commissie van Van Geel. En zo kan het leven van vele herten bespaard blijven. Een andere oplossing is door de dieren in ieder geval dit seizoen indien nodig "bij te voeren". En verder is er natuurlijk anticonceptie, een hele reële oplossing ook voor de herten.
Voorts. Wij hebben de gedeputeerde meerdere malen vragen gesteld over de besluitvormingsprocedure, de criteria waarop die besluitvorming zou plaatsvinden. Wij hebben daar pas nadat er een besluit was genomen een antwoord op gekregen, dus nadat er ook nog maar enigszins invloed op uit te oefenen was. Wij hebben de leden van provinciale staten meerdere keren brieven en e-mails gestuurd (ook samen met andere stichtingen en groepen) met gedegen, gefundeerde argumenten van zelfs experts uit het buitenland. Wij hebben daar op een paar na, nooit een antwoord op gekregen. Wij hebben de Commissaris van de Koning begin januari in een brief vragen gesteld over het afschot van de edelherten. Wij zitten NU nog te wachten op een antwoord.
De provincie denkt een dialoog te (willen) hebben over de Oostvaardersplassen. Wij zien dat anders. Er is geen dialoog. Er wordt niet geluisterd (één van de belangrijkste voorwaarden voor een dialoog) en de provincie bepaalt waarover gepraat mag worden. Over andere zaken zoals het schandalige afschot van 1.830 edelherten wordt iedereen de mond gesnoerd. En dat is niet iets wat je van een democratisch land als Nederland nog zou mogen verwachten. Wij wilden dit toch gezegd kunnen hebben en hopen van harte dat U in deze vergadering, indien het onderwerp " afschot van de edelherten" toch nog aan de orde zou komen, de mening van 4.200 man (of ze nu komen uit Flevoland, Nederland, Frankrijk of Amerika) toch mee zou willen nemen in uw overwegingen en in uw besluitvorming.
Met vriendelijke groet,
Marit de Haan voorzitter